ม. 2 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 397 / 483

ณรงฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ 3. พบความสอดคล้องอย่างสมบูรณ์ในประเด็นต่อไปนี้ 3.1. "พึงเห็นพระพุทธองค์โดยธรรมกาย ไม่ใช่โดยรูปาย เพราะพระองค์มีธรรมเป็นกาย" พบในคัมภีร์สายปรัชญาปาริมิต

เนื้อหานี้เป็นการศึกษาความสอดคล้องเกี่ยวกับแนวคิดธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ โดยพบหลักฐานจากคัมภีร์หลายฉบับ เช่น ปรัชญาปาริมิต และสมาธิราชสูตร ที่เสนอให้เห็นพระพุทธองค์โดยธรรมกาย มากกว่ารูปาย นอกจากนี้ย

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ โดยภาพรวม คำว่าธรรมาภายในเป็นที่รู้จักของชาวพุทธในคันธาร เอเชียกลาง และประเทศจีน มาเป็นเวลานานไม่ต่ำกว่า 2 พันปี คัมภีร์ที่มีความสอดคล้องสูงมากกับหลักก

บทความนี้วิเคราะห์ความสำคัญของธรรมาภายในในคัมภีร์พุทธโบราณ ซึ่งมีความเกี่ยวข้องกับหลักการของจิตชาธรรมาภายในและการเผยแพร่พุทธศาสนาในคันธาร เอเชียกลาง และประเทศจีน โดยมีการกล่าวถึงคัมภีร์ต่างๆ ที่มีอายุ

หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ (ค.ศ. 100) โดยพระโยคาจารแห่งนิทายสรวาสติวาท เป็นคู่มือการปฏิบัติธรรม เล่มเล็กๆ รู้จักกันทั่วไปในชื่อ อานาปานสมถัติสูตร (Anāpanasmṛti Sūtra) เนื้อหาของค

คัมภีร์อานาปานสมถัติสูตรมีการแบ่งการฝึกสมาธิด้วยลมหายใจเป็น 6 ขั้นตอน ได้แก่ นับลม, ตามลม, ลมหยุด, ดูเฉยๆ, จิตตกศูนย์ และจิตบริสุทธิ์ โดยมีการระบุให้วางใจที่กลางกาย ซึ่งสัมพันธ์กับการสอนของพระมงคลเทพม

และคณะศิษย์ 2525: 215) อันเป็นฐานที่ตั้งของใจ ตำแหน่งนี้พระมงคล เทพมุนี เรียกว่าเป็นจุดเริ่มต้นในการดำเนินจิตเข้าไปสู่เส้นทางสายกลางหรือ มัชฌิมาปฏิปทา นอกจากนี้เทคนิควิธีในการปฏิบัติทีู่่ดูเอง และผลกา

เนื้อหาเกี่ยวกับการปฏิบัติอนาปานสมถะในพระพุทธศาสนาซึ่งสรุปจากคัมภีร์อินีอีอุรงจิ๋ง ที่อธิบายการปฏิบัติการตั้งใจให้ใจอยู่ในกลางมหาจตุรูปสี่และอิทธิพลของการวางใจในกระบวนการสมาธิพบว่าสอดคล้องกับเทคนิคและ

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ ในพระพุทธศาสนานั้น รูปกาย (physical body) มีบทบาทในฐานะเป็นที่ตั้งของจิต ซึ่งกายหรืออัตภาพของแต่ละคนโดยทั่วไปจะทราบกันดีว่า จะมีขนาดกว้าง 1 ศอก ยาว 1 วา

บทความนี้พิจารณาบทบาทของรูปกายในพระพุทธศาสนา อธิบายว่ากายเป็นที่ตั้งของจิตและประกอบด้วยธาตุสี่ ดังที่พระพุทธเจ้าสอนว่าโลกคือทุกข์และมรรคคือหนทางสู่การดับทุกข์ โดยการกลับเข้าสู่ภายในจะนำไปสู่นิรโธที่แท

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ จากเนื้อหาข้างบน ทางสายกลางซึ่งกล่าวการไม่นำชีวิตไปคลุกคลีกับความสุขใดๆอย่าง คือการทรมานตนและการหมกมุ่นในกาม นับเป็นการดำเนินชีวิตบนความพอใจ ซึ่งในภาษา

บทความนี้นำเสนอความสำคัญของการดำเนินชีวิตในภาวะแห่งความสมดุลซึ่งนำไปสู่ความสงบและการพัฒนาใจ โดยอธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างศูนย์กลางกายกับสภาวะสมดุล และสรุปการปฏิบัติอานาปานสติที่เกี่ยวข้องกับคัมภีร์แ

หลักฐานธรรมภายในคำภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ ทั้งหลายนนั้นมีตัวตนอยู่จริง กับคำสอนสาย “ปรัชญาปารมิตา” ที่สอนเรื่อง สมญตาเข้าด้วยกันได้เป็นอย่างดี ในมุมมองเชิงประวัติศาสตร์ การที่เนื้อหาพระสูตรแสดงถ

บทความนี้สำรวจความเกี่ยวข้องของคำสอนในพระสูตรพุทธศาสนา โดยนำเสนอการเชื่อมโยงระหว่างแนวคิดในสายปรัชญาปารมิตากับประสบการณ์ในการเห็นพระ รวมถึงการปฏิบัติที่ไม่ยึดติดในตัวตน บทความเสนอว่า การดำเนินการภายใน

หลักฐานธรรมภิายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ ในการศึกษาเบื้องต้นเฉพาะในส่วนของพุทธรรพสติ105 อาจเปรียบเทียบความเหมือนและความแตกต่างของการปฏิบัติที่ปรากฏในคัมภีร์นี้กับการปฏิบัติในวิชาชรรมภิไต้ได้อย

เอกสารนี้ศึกษาถึงความเหมือนและความแตกต่างในวิธีการปฏิบัติที่ปรากฏในคัมภีร์พุทธโบราณ ซึ่งมีหลายแง่มุมที่น่าสนใจ รวมถึงวิธีปฏิบัติ ภาพในสมาธิ การตีความ และเกณฑ์การเข้าถึงธรรม. พุทธรรสติในคัมภีร์นี้ให้คว

จนถึงจุดสิ้นสุดจากสวรรคชั้นสุดในพระชาติล่าสุดท้าย ไปถึงการต่อสู้และโปรดสัตว์โลก กระทั่งเสด็จดับขันธปรินิพพาน แม้คัมภีร์จะไม่ได้บูรณาถึงที่ตั้งของการรวบไว้โดยตรง แต่หลังจากกกล่าวถึงการลิถึงพุทธประวัติใ

เนื้อหาชี้ให้เห็นถึงการปฏิบัติในวิชชาธรรมกายซึ่งเน้นการรวมใจหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 และการระลึกถึงพระพุทธคุณเพื่อเสริมสร้างประสบการณ์ด้านจิตใจของผู้ปฏิบัติ แม้คัมภีร์ไม่ได้กล่าวถึงโดยตรง แต่ยั

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโวหาร 1 ฉบับวิชาการ ข) ภาพที่เห็นในสมาธิ ตำราปฏิบัติธรรมของโยคาจารกล่าวถึงภาพในสมาธิที่หลาย หลาย部分มีความคล้ายคลึงกันกับภาพที่เห็นจากสมาธิในการปฏิบัติธรรม วิชาธรรมภายใน แต่

ในเนื้อหาเรื่อง 'หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโวหาร 1' จะพูดถึงภาพที่เห็นในสมาธิจากตำราปฏิบัติธรรมของโยคาจาร โดยกล่าวถึงลำดับภาพต่างๆ ที่ปรากฏในสมาธิ ซึ่งให้ความรู้เกี่ยวกับการใช้ธรรมภายในในการปฏิบัติ โ

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ ในตอนที่ว่าด้วยพุทธธรรมสุดี จะเห็นได้ว่า หมายถึง "การหยุดนิ่งที่เป็นแก้ว" (ตรนมย สุติติ) นั่นเอง เมื่อเปรียบเทียบกับวิชาธรรมภาย อาจกล่าวได้ว่ามีความคล้า

เนื้อหาเกี่ยวกับหลักฐานธรรมาภายในในคัมภีร์พุทธโบราณ อธิบายถึงการหยุดนิ่งซึ่งมองว่าเป็นแก้วภายในและเปรียบเทียบกับความรู้เข้าใจภายใน ในการฝึกฝนตามหลักธรรม เช่น การปฏิบัติอานาปนสติ และการพิจารณาปฏิจจสมุป

เดี๋ยวกั บ “อนุปิ สารี” ในมหาสติปฐมสูตรที่พระมงคลเทพมุนีแปลงไว้ว่า “เห็น เนื่องๆ” (ดู 3.3.2.1) ในขั้นตอนนี้ผู้ปฏิบัติจะรักษาระดับความต่อเนื่องของสมาธิซึ่งจะทั้งให้ “เห็นได้เนื่องๆ” และพัฒนาไปสู่ภาวะธร

ในขั้นตอนการฝึกสมาธินั้น ผู้ปฏิบัติจะรักษาระดับความต่อเนื่องของสมาธิที่ช่วยให้ ‘เห็นได้เนื่องๆ’ และพัฒนาไปสู่ภาวะธรรมที่ละเอียดอ่อนยิ่งขึ้น แนวทางนี้พบตั้งแต่พระสูตรการทำสมาธิของพระโพธิสัตว์และอาจเริ่

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ 1. ขึ้นเริ่มต้น115 ให้นิษิตพระพุทธรูปที่มีลักษณะมหาบรรุเต็มส่วน 32 ประการและอนุพุทธชัยนะ 80 2. เมื่อใจสงบลงแล้ว ให้นิษิตพระรูปนาง116ที่ประกอบด้วยขั้น

เอกสารนี้สำรวจหลักฐานเกี่ยวกับพระพุทธรูปที่มีลักษณะตามพุทธสัญญา และการเห็นความสำคัญของธรรมภายในพระรูปนาง ผ่านการศึกษาในคัมภีร์โบราณ โดยเน้นการทำสมาธิที่ระงับภายในซึ่งมีความเกี่ยวข้องในศตวรรษที่ 6-11 ท

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์บทพราจ 1 ฉบับวิชาการ ภาพที่ 14 ภาพจำลองเทียบนิยมประสบการณ์การเห็นองค์พระผุดช้อนจากกลางกายของผู้ปฏิบัติเทคนิคในคัมภีร์ปฏิบัติธรรมของจีน 3.3.3.บทสรุปสมาธิภาวนาในคัณฑรงค์เขียงกลาง

บทความนี้สำรวจหลักฐานพระพุทธศาสนาในคัมภีร์บทพราจ พร้อมทั้งเปรียบเทียบประสบการณ์การปฏิบัติสมาธิภาวนาในคัณฑรงค์และจีน โดยเน้นการเจริญพุทธานุสติที่ได้รับความนิยม มีการพบหลักฐานเก่าแก่ในภาษาคนำธารและสันสก

หลั‰นกันไปซึ่งแสดงถึงความต่อเนื่องไมŠขาดระยะของการเผยแผ่¿ธรรมปฏิบัติในรู‰แบบนี้ในภูมิภาคอัน ังส่วนใหญŠจะเป็นพระสุตมาตายาน แต่มŠมีคŠมมุ‹ธีรปฏิบัติธรรมหยิ่งเชื่อว่ามŠของสรรคะสิวาตหรือมŠของสรรคะสิวาตด้ว

บทความนี้อธิบายถึงการเผยแผ่ธรรมปฏิบัติในภูมิภาคต่างๆ ที่เน้นนิกายสุตมาตายานและสรรคะสิวาต โดยเฉพาะการนำการเจริญสมาธิที่มีอิทธิพลต่อการปรับเปลี่ยนวิธีการปฏิบัติในศาสนาท้องถิ่นของจีน ตั้งแต่การเผยแผ่ในช่

หลักฐานธรรมภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ ในราวกลางพุทธศตวรรษที่ 10-11 (คริสต์ศตวรรษที่ 5) พระกุมารอิพ ได้แปลคัมภีร์เกี่ยวกับสมาธิมากมายคัมภีร์ แนะนำเทคนิคการทำสมาธิแบบพุทธนุสติ โดยให้บุฏิธีนีบริ

บทความนี้นำเสนอการศึกษาและหลักฐานเกี่ยวกับสมาธิในคัมภีร์พุทธโบราณซึ่งแปลโดยพระกุมารอิพในราวกลางพุทธศตวรรษที่ 10-11 เทคนิคการทำสมาธิแบบพุทธนุสติและการเจริญสมาธิในเอเชียกลางและจีนยังเป็นที่นิยม และมีหลา

4.1.1. คาถาธรรมนาย 3 คาถาธรรมนาย คือข้อความที่ประกอบขึ้นเพื่อพระนามพระพุทธคุณโดยเปรียบเทียบพระคุณและพระคุณต่างๆ ว่าเป็นประกอบรวมกันขึ้นเป็น “กายแห่งธรรม” ของพระพุทธองค์ ธรรมนายจึงเป็นที่ร่วมแห่งพระคุณ

คาถาธรรมนาย คือข้อความที่สร้างขึ้นเพื่อพระนามพระพุทธคุณ โดยแสดงถึงพระคุณอันต่างๆ ซึ่งเป็นการรวบรวมกันเป็น 'กายแห่งธรรม' ของพระพุทธองค์ คาถาธรรมนายพบในหลายหลักฐานในประเทศไทย เช่น ศิลาจารึกพระธรรมที่วัด

หลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ วิทยาลัย (อง.อ. 1/289) นอกจากนี้ยังพบเป็นเนื้อหาทำเนื่องเดียวกันแต่เรียบเรียงเป็นฉันหลักฐาน ในคัมภีร์มรณปรณี ฉบับอัครูสังศติของพม่าอีกด้วย8 อย่าง คัมภี

เอกสารนี้เสนอการศึกษาหลักฐานธรรมาภายในคัมภีร์พุทธโบราณ โดยเฉพาะการวิเคราะห์และเปรียบเทียบเนื้อหาแบบพม่าและบาลีปรารณ์ คัมภีร์ที่ถูกอ้างถึงมีทั้งมรณปรณีและมโนปรณี ฉบับต่าง ๆ มีความแตกต่างในการจัดรายงานพ

ในเอเชียอาคเนย์ คำแนะนำให้เจริญพุทธานุสรณ์มีจุดเริ่มต้นมาตั้งแต่พระไตรปิฎกฉบับ (ดูเพิ่มเติมใน 4.2.1.1) ดังมีข้อความแนะนำให้เจริญพุทธานุสรณ์ คือให้ลำรึกถึงพระพุทธเจ้าน้อง ๆ เช่นเดียวกัน โดยกล่าวถึงความ

บทความนี้กล่าวถึงการเจริญพุทธานุสรณ์ในเอเชียอาคเนย์ ซึ่งมีต้นกำเนิดจากพระไตรปิฎก และถูกอธิบายการสำคัญและอนิสงส์ในการปฏิบัติพุทธานุสรณ์เพื่อความจะพ้นทุกข์ โดยมีการสอนจากพระมงคลเทพมุนีว่า ธรรมกายคือทางท

หลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ 1 ฉบับวิชาการ เทพชุนุมที่พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานไว้สำหรับวัดพระเชตุพนฯ เป็นการเฉพาะ⁸ เขียนเป็นคาถาภาษาบาลี 16 หน้าลานด้วยอักษรขอมไทย จารีตในพุทธศ

บทความนี้สำรวจหลักฐานธรรมกายในคัมภีร์พุทธโบราณ โดยเฉพาะคัมภีร์พระธัมมกายาฉบับพชุมม์ที่วัดพระเชตุพนฯ ซึ่งเป็นสมบัติล้ำค่าในพุทธศาสนาไทย นักวิจัยค้นพบว่าเนื้อหาของคัมภีร์นี้มีความสำคัญในการสืบทอดและศึกษ